Forum.Gomoku.pl

[ermijo]

Czym jest dla mnie gomoku ?

- rozrywką, sprawdzaniem siebie, rywalizacją z drugim człowiekiem

- miarą pewnej inteligencji (choć podobno małpę wszystkiego da się nauczyć a bezuczuciowy komputer też sobie nieźle radzi w gomoku)

- przyzwyczajeniem, nałogiem - niekiedy utrapieniem a niekiedy słodkim narkotykiem w którego mocy można się zanurzyć na dobre kilka godzin

- po prostu jednym z moich hobby, nawet jeśli nie było by kurnika czy innych serwerów, ja nadal bym sobie układał kuleczki

- pośrednio - jest sposobem na poznawanie ludzi (zdobywanie przyjaciół albo wrogów, wirtualnych lub realnych)

- jednym z bodźców, który powoduje, że lubie sobie wypić piwko

- źródłem szerokiej gamy emocji - od euforii szczęścia, samozadowolenia,dobrego humoru po złość, zazdrość, irytację (*"złość, zazdrość, irytację" - nie dotyczy powyższego punktu*)

- stratą czasu - są dni, kiedy siedzę nawet po 12 godzin !!!

- powodem odejścia 2 moich byłych dziewczyn oraz problemy na studiach (ale na dzisiejszy dzień - NIE ŻAŁUJĘ !)

- DOBRĄ ZABAWĄ, UŚMIECHEM, NIRVANĄ, ŻARTOWANIEM SOBIE Z INNYCH

- wstępem do podobnych gier np. renju, pente, czwórki, reversi.

P.S. Więcej grzechów nie pamiętam, bo może byłem pijany, za niektóre żałuję, prosze o lekką pokutę i rozgrzeszenie.

Pozdrawiam - Ermijo.

[888thalia]

Gomoku...... hmmmm czym jest dla mnie??? Czasem spędzonym w gronie fajnych ludzi, odpoczynkiem od szarego dnia przepełnionego pracą i dniem powszednim... moim drugim ja:)

Cheawy, oczywiście siedząc w pracy spotykasz mnie czasem na gomoku:) pozdrawiam Cheawy:)

[Barfko]

U mnie zaczęło się od pisania programu. Miał szukać VCT, co wydawało mi się wówczas bardzo cwane, ha ha. Jakoś tam szukał, ale gdy było cięcie, nawet chwilowe, to klops.

Prócz gomoku było kilka gier, samotników i łamigłówek, które potem usiłowałem rozwiązać. Potem, znaczy się, gdy juz dysponowałem jakimś warsztatem, kilka rzeczy udało się złamać, kilka zostało do złamania między innymi gomoku.

Za odświeżanie wiedzy o gomoku zabrałem się na kurniku. Mniej więcej tuz przed likwidacją drabinki. Jadną z pierwszych partii rozegrałem z alicecooperem, potem jeszcze kolejnych 17 - znacie alice. Udało mi się raz wygrać przez co trochę wdepnąłem. Widziałem kolosalną różnicę klas i miałem ochotę to zmienić.

Przy okazji zauważyłem, że gomoku to "płytka" gra. To jest jeśli myśleć o tym tak:

[*] Zwycięstwo w 1 ruchu to dostawienie 5-tej kropki,
[*] Zwycięstwo w 2-óch ruchach to VCF,
[*] Zwycięstwo w 3-ech ruchach to VCT
[*] itd.

Z analiz wychodziło, że wystarczy umieć zwyciężać w 4 ruchach mniej więcej. Coś mi się chyba udało udowodnić w stylu: Jeśli umiem zwyciężać w 6-ciu ruchach, to znam SW, o ile jest w danej sytuacji.

Ale to mniej więcej tyle. Na kurniku najchętniej grałem bezmyślnie dostawiając kropki i raz na kilka partii myśląc nieco głębiej. Potem przyszedł okres Renju Class. RC to systematyczne zmienianie ludzi w maszyny działające według algorytmu:

[*] Zapamiętuj drzewo gry ("Teoria").
[*] Ucz się szukać średnio długich wygranych ("Analiza").

Dokładnie tak wyobrażam sobie algorytm grający w gomoku/renju. Duża baza otwarć z wariantami + możliwie dobry algorytm szukający SW, gdy do wygranej już blisko.

Niezbyt fascynujące. Programu już mi się nie chciało pisać, bo byli tam goście mający w głowie całą teorię... sam miałem sporo, a szukanie wygranych okazało się stosunkowo łatwe, bo poszukiwania robiło się systematycznie.. wręcz maszynowo, z użyciem RenLiba.

Długo gadałem z takim SamSite z ORC, który o wiele dotkliwiej odczuwał ten problem. Jego ideałem był dział "Taktyka" zawieszony w ORC. I właśnie tu jest podstawowy problem. Gomoku/renju to już nie jest gra, w której jest jakaś filozofia. To juz maszynowe rozpracowywanie drzewa gry.

To znaczy można się uprzeć i uporczywe bronienie nazwać filozofią, ale co to za gra w której myśli się, żeby nie przegrać, a nie żeby wygrać?

Poważnie pograłem w gomoku prawie całą zimę 2004/2005. Grałem tylko z "czołówką", a przegrałem może ze 20% partii. Wszystko dzięki brutalnej analizie. Rozgrywałem 10 partii i jak gdzieś miałem kłopot, to siadałem z RenLibem i rozwalałem sytuację. A potem z pamięci. Przegrywałem w zasadzie tylko wtedy, gdy nie potrafiłem zamienić przewagi na szybką wygraną i plansza się zapełniała nieprzyjemnie - a na czas gram słabo.

Tamtej zimy ostro udzielałem się na ORC. Zbierałem regularnie bonusy za prace domowe, a dzięki analizie statystycznej partii byłem zawsze kilka ruchów do przodu w trakcie lekcji, wiec bardzo często szukałem rozwiązań problemów na kilka minut przed ich pojawieniem się. Analiza statystyczna to zajęcie brutalnie maszynowe, choć wykonywane "ręcznie" w RenLibie. Sciąga się kilka(dziesiąt) milionów partii i robi się drzewo najczęściej granych posunięć. Tak zwane "wyjątkowo zaskakujące posunięcia" są wyjątkowo zaskakująco często grane. Dotyczy to również posunięć "szykowanych" na jakiegoś Nakamurę, czy coś. Dysponując RenLibem "na boku" można było komfortowo udzielać się na takiej lekcji.

Moje zainteresowanie RC padło, gdy RenLib dostał funkcję szukania VCT. Zupełnie klapła mi motywacja. Po kiego miałem coś analizować, gdy wystarczyło kliknąć? Jeszcze kilka tygodni bawiłem się w szukanie rozwiązań, których RenLib nie pokazuje - znowu bonusy w pracach domowych etc. i jeszcze bardziej "zaskakujące" rozwiązania konkretnych sytuacji. Potem zrobiłem cięcie.

Niestety oznaczało to równiez małe zainteresowanie niniejszym forum, bo nie miałem już nic specjalnie pożytecznego do powiedzenia.

[adik]

Czym jest dla mnie Gomoku?

Przede wszystkim przeszloscia. Dla kazdego jest. Niekiedy noce nieprzespane, cale weekendy w pokojach.. Pamietam jak wstawalem w wakacje rano, mama prala firanki, ja jadlem obiad w goracy dzien i caly czas widzialem te zmieniajace sie cyferki, wychodzacych i wchodzacych.. Czekalo sie na kogos z kim mozna zagrac, potem sie wychodzilo na dwor, a jedyne o czym marzylo po powrocie, to gra na Kurniku.

Kiedys nawet grajac w siatkowke w sobote, okolo 18, udalem zbicie palca, zeby pobiec na turniej. Zdarzylo sie, ze bieglem przez cale Witkowo w poniedzialek, zeby na 20.15 zdazyc - po drodze dzwonilem do mamy, zeby wlaczala komputer. Taka kulminacja tego wszystkiego byl turniej w Poznaniu. Przyjechalem, pobawilem sie kuleczkami, Zakon mnie opierdzielil, ja mialem uklad, ktory wszyscy znali od pol roku, a mimo wielu kombinacji i tak nikt mnie w nim nie ogral. Nie wiem czy to satysfakcja, czy nie, ale teraz wiem, ze gralem przez ten czas i osiagnalem sporo. Nie bylem pomaranczowy podczas turniejow, chyba nawet 2400 nigdy nie mialem (choc najprawdopodobniej sie zdarzylo), ale i tak uwazam, ze to byly bardzo dobre czasy. Mam z nich teraz tylko Sebe, Kewesa (coraz rzadziej..), Minute (sporadycznie) i Mikiego (administrator forum.misio.org, na ktore bym nie trafil, gdyby nie gomoku wlasnie). W liscie kontaktow tkwia wciaz jeszcze Angst, Ece, Dredd i Jacol, ale glownie po to, zeby po prostu byli. Mimo tych wszystkich banow, nerwow, mojego obrazania sie na caly swiat i obrazania sie calego swiata na mnie, i mimo tego, ze cala moj system edukacyjny zostal zrujnowany przez tego czasopochlaniowywacza, to jestem zadowolony, ze wchodze tu tej nocy, pisze i 90% czytajacych wie, kto to Adik. Nawet jesli mam byc synoninem dziecinnosci, glupoty, nieodpowiedzialnosci, chamstwa i tym podobnych, to i tak ciesze sie, ze ktos o mnie pamieta. A kiedy wroce tu za pare lat, chcialbym spotkac "100perka", "Ecątko" i innych potomków, którzy będą opowiadali swoim dzieciom "kto to kur.. ten -Mały Adik-". Do zobaczenia.

[ploooi]

Ech, ech, ech..
Dla mnie gomoku to czas na zabicie nudy. Gdy wchodzę na kurnik -> gomoku, to częściej by pogadać, niźli żeby sobie pograć.. Czasami (rzadko) gram w gomoku z przyjaciółmi "z reala", żeby odpocząć. W ogóle internet to moja druga osobowość, więc nie żałujmy sobie..

[templar]

Dla mnie gomoku to przede wszystkim walka. Lubię walczyć, jeszcze bardziej lubię zwyciężać. Ale to tak mogę powiedzieć ogólnie o grach z innymi ludźmi. A co jest dla mnie szczególnego akurat w gomoku i za co uwielbiam tę grę? Prostota zasad. Oczywiście jest jeszcze czynnik towarzyski. Ale jednak gomoku bardziej mi się kojaży z walką niż z ludźmi.

pozdrawiam
templar

[Muchal]

Dla mnie gomoku to gra, dzięki której potrafie zapomnieć o wszystkich problemach życiowych i takie tam :P
ogolnie lubie zwyciężać jak każdy ale nie jest to najważniejsze ;]



Pozdrawiam Muchal

[mateusz_sp]

dla mnie gomoku to sposób na zabicie nudy

[Chakalaka]

Zabicie nudy nic wiecej